Oğlum kaç gündür mutsuz, durgun, yorgun…
Nedenini biliyorum, sevgilisinden ayrıldı.
Geçerdi daha çok gençti zaman her şeyin ilacıydı…
biraz sabırlı olmak, beklemek lazımdı.
Dün akşam yemek yaparken mutfağa geldi bana sarıldı başını omzuma koydu
-anne beni biraz sev… dayanamıyorum, çok zor…
İşte o an içimde bir şeyler koptu, sonra bir kor düştü yüreğime artık ben de sevgilimden ayrıldım, ben de çok mutsuzum, ben de çok acı çekiyorum…
Devamlı onu gözlüyorum gözleri dalgın benim de gözlerim dalıyor, okula zorla gidiyor, ben de işe gitmek istemiyorum, yemekleri tabakta kalıyor benim de lokmalarım boğazıma diziliyor, odasından çıkmıyor, ben de insanlardan kaçmak istiyorum, boş boş bakıyor, benim de içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor boş boş oturuyorum.
Elimiz kolumuz kırık, konuşmaya mecalimiz yok.
Birisi Radyoyu açıyor biraz umutlanıyorum belki neşeli bir şarkı çalar diye, yok... bütün şarkılar ayrılık söylüyor...
Hiç bir şey beni, bizi teselli etmiyor çünkü sevgilimizden ayrıldık…
14.02.2009
Sevgililer gününüz kutlu olsun, kimse sevgilisinden ayrılmasın:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder